Dunia Jungkir Balik
Dunia Jungkir Balik
Adzan. "maghriban… maghriban…!”
“sek iki lagi eneng sing sholat. ”
“ sing sholat ben sholat sing chatingan ben chatingan.” Yahoo Messenger masuk room Surabaya.
Sholat 1 rakaat, 2 rakaat.
“dancuk cah…! susu thok.” Grubyak... grubyak…, ngumpul depan komputer.
“byuh... byuh… montok.”
Takbir, Allahu akbar!
“tatonan barang kik.”
“tatone gambar opo kuwi ?”
“gambar naga.”
Alfatehah, Alhamdulillahi…
“marai ‘adiku’ tangi cah..cah..!”
“he… kene yo ono malah nganggo jungkir-jungkir, deloken pupune!”
“wah putih mulus…”
Cam diarahkan kebagian dada. “lha iki malah gak kotangan.”
Takbir, Allahu akbar!
“jan blejing, tontonan gratis, eman-eman yen ora didelok.”
Ruku, “ingat lagi sholat, lagi sholat”
“cah ngendi kuwi?” ‘negara sebelah’ (TKW).
“ayu je…”
“wah koyo koyo ra ngelingi pas neng ndeso, gaweane neng sawah.”
“saiki dadi mbalik koyo ngono yo?”
“dikapak-kapakke mesthi manut.”
I’tidal, Sami Allahu liman hamidah!
“kethoke sibuk ngetik, mesthi sing nonton yo akeh.”
“lho… malah cam e diputer-puter meneh. Tekan ngendi-endi nganti meh kethok kabeh.”
Sujud. Satu..!
“dikon udo gelem kuwi.”
Dua…!
“kon udo cepet!”
Tiga…!
“lha tenan to.”
Empat!
"Ah… Amin!"
( bangsat...! Setan masih saja selalu mengalahkanku)
Dasan, Korea Selatan. 22 Oktober 2009.
Adzan. "maghriban… maghriban…!”
“sek iki lagi eneng sing sholat. ”
“ sing sholat ben sholat sing chatingan ben chatingan.” Yahoo Messenger masuk room Surabaya.
Sholat 1 rakaat, 2 rakaat.
“dancuk cah…! susu thok.” Grubyak... grubyak…, ngumpul depan komputer.
“byuh... byuh… montok.”
Takbir, Allahu akbar!
“tatonan barang kik.”
“tatone gambar opo kuwi ?”
“gambar naga.”
Alfatehah, Alhamdulillahi…
“marai ‘adiku’ tangi cah..cah..!”
“he… kene yo ono malah nganggo jungkir-jungkir, deloken pupune!”
“wah putih mulus…”
Cam diarahkan kebagian dada. “lha iki malah gak kotangan.”
Takbir, Allahu akbar!
“jan blejing, tontonan gratis, eman-eman yen ora didelok.”
Ruku, “ingat lagi sholat, lagi sholat”
“cah ngendi kuwi?” ‘negara sebelah’ (TKW).
“ayu je…”
“wah koyo koyo ra ngelingi pas neng ndeso, gaweane neng sawah.”
“saiki dadi mbalik koyo ngono yo?”
“dikapak-kapakke mesthi manut.”
I’tidal, Sami Allahu liman hamidah!
“kethoke sibuk ngetik, mesthi sing nonton yo akeh.”
“lho… malah cam e diputer-puter meneh. Tekan ngendi-endi nganti meh kethok kabeh.”
Sujud. Satu..!
“dikon udo gelem kuwi.”
Dua…!
“kon udo cepet!”
Tiga…!
“lha tenan to.”
Empat!
"Ah… Amin!"
( bangsat...! Setan masih saja selalu mengalahkanku)
Dasan, Korea Selatan. 22 Oktober 2009.
0 komentar:
Posting Komentar